Ιανουαρίου 1, 2005

Χαρίση Ε-Μ, Λιβέρδος Κυριάκος, Παρίσης Ν.
ΣΤΟΜΑ 2005; 33: 107-121.

Περίληψη:
Η ακτινογραφική εξέταση αποτελεί σημαντικό διαγνωστικό βοήθημα και απαραίτητο εργαλείο της κλινικής οδοντιατρικής πράξης τόσο για τη διάγνωση όσο και για το σχέδιο θεραπείας. Το κύριο, όμως, μειονέκτημα στο κοινό συμβατικό ακτινογράφημα είναι η αλληλοεπικάλυψη διαφόρων ανατομικών μορφωμάτων που δημιουργεί πρόβλημα στην ακτινοδιάγνωση. Αυτό οφείλεται κυρίως, στο γεγονός ότι η ακτινογραφία αποτελεί την απεικόνιση ενός τρισδιάστατου αντικειμένου σε δύο διαστάσεις. Το πρόβλημα αυτό της επικάλυψης διαφόρων οστικών κατασκευών και, συνεπώς, της ασάφειας του ακτινογραφήματος έρχεται να λύσει η αξονική τομογραφία, η οποία εμφανίστηκε στην Ιατρική πράξη, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, από τους Godsfrey Hounsfielf και Alan Cormack. Στην εργασία αυτή αναφέρονται οι βασικές αρχές λειτουργίας του αξονικού τομογράφου, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα αυτού, καθώς και οι εφαρμογές που βρίσκει στην οδοντιατρική πράξη. Η τραχηλογναθοπροσωπική χώρα, μια περιοχή μεγάλης πολυπλοκότητας, απαιτεί πολλές φορές τη βοήθεια μιας λεπτομερούς ακτινογραφικής εξέτασης, όπως η αξονική τομογραφία. Αυτή βρίσκει εφαρμογή στη μελέτη διαφόρων παθολογικών αλλοιώσεων τόσο των γνάθων όσο και των μαλακών μορίων της γναθοπροσωπικής περιοχής, της κροταφογναθικής διάρθρωσης, των σιελογόνων αδένων. Επίσης χρησιμοποιείται ορισμένες φορές για τη μελέτη της μορφοδιάπλασης των φατνιακών αποφύσεων και για τον καθορισμό του σχεδίου θεραπείας σε περιπτώσεις τοποθέτησης οστεοενσωματούμενων εμφυτευμάτων.

« Πίσω