Λιβέρδος Κυριάκος, Παπαδημητρίου Π, Δελαντώνη Α, Τσουκαλάς Δ.
24ο Πανελλήνιο Οδοντιατρικό Συνέδριο, 29-31 Οκτωβρίου 2004, Θεσσαλονίκη.
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η αντιμετώπιση της μετεξακτικής αιμορραγίας σε ασθενείς με αιμορραγική διάθεση αποτελεί ένα από τα βασικότερα προβλήματα στις επεμβάσεις στη στοματική κοιλότητα.
Σκοπός: Να παρουσιαστούν οι νέες απόψεις για την αντιμετώπιση ασθενών με αιμορραγικές διαθέσεις.
Μέθοδοι και υλικά: Στην περίοδο 1990-2004 στο εργαστήριο της Οδοντοφατνιακής Χειρουργικής έγιναν εξαγωγές 500 δοντιών σε 350 ασθενείς με αιμορραγική διάθεση. Οι ασθενείς άνηκαν σε τρεις ομάδες: α) Στην πρώτη ομάδα περιλαμβάνονταν 250 καρδιοπαθείς ασθενείς μέσου όρου ηλικίας 58 ετών με έμφραγμα μυοκαρδίου, στηθάγχη, αθηρωμάτωση αγγείων, υπέρταση, χειρουργική επέμβαση στεφανιαίας παράκαμψης (by–pass) στους οποίους έγιναν 310 εξαγωγές δοντιών. Οι ασθενείς αυτοί βρίσκονταν υπό αντιαιμοπεταλιακή αγωγή. β) Η δεύτερη ομάδα αφορούσε 30 ασθενείς με οξεία και χρόνια λευχαιμία με μέσο όρο ηλικίας 42 ετών στους οποίους έγιναν 60 εξαγωγές. γ) Στην τρίτη ομάδα κατατάσσονταν 70 ασθενείς στους οποίους έγιναν 130 εξαγωγές και οι οποίοι υποβλήθηκαν σε καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις (αντικατάσταση αορτικής ή μιτροειδούς βαλβίδας, έμφραγμα μυοκαρδίου, θρομβοεμβολικά επεισόδια) και κάνανε λήψη αντιπηκτικού (δικουμαρόλης) έτσι ώστε ο χρόνος προθρομβίνης να διατηρείται στο διπλάσιο του μάρτυρος Πρωτόκολλο αντιμετώπισης: Στην ομάδα που λάμβανε αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα (θρομβοπάθεια) δε διακόπτεται η αντιαιμοπεταλιακή αγωγή, γίνεται συρραφή του τραύματος και τοποθέτηση αιμοστατικής γάζας (Surgicel®). Στην ομάδα των ασθενών με θρομβοπενία (λευχαιμίες) οι εξαγωγές διενεργούνται αφού ο αριθμός των αιμοπεταλίων ανέβει πάνω από 50 000/mm3 και με εφαρμογή των ίδιων τοπικών μέτρων αιμόστασης. Στην ομάδα που λάμβανε αντιπηκτικά έγινε προσαρμογή της δόσης ώστε ο χρόνος προθρομβίνης να μην υπερβαίνει το 16’’-18’’/13’’ (INR 1,5-1,8) και συρραφή του τραύματος με τοποθέτηση αιμοστατικού νάρθηκα με αιμοστατική γάζα.
Αποτελέσματα και συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά για όλους τους ασθενείς και δε χρειάστηκε δεύτερη διορθωτική παρέμβαση. Συμπεραίνουμε ότι οι ασθενείς με επίκτητες αιμορραγικές διαθέσεις δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυσκολία στην αντιμετώπιση μετεξακτικής αιμορραγίας όταν εφαρμοστεί τοπική αιμόσταση.
